کشکول عاشق

 

تبلیغ یکى از افتخارات حوزه علمیه قم است که گروههاى زیادى از طلاّب علوم دینى براى این امر اقدام کرده و در داخل و خارج از کشور به آن مشغول مى شوند. امور ده گانه اى در مورد تبلیغ لازم به ذکر است:

1ـ براى تبلیغ و وعظ یادداشت بردارى شود. از روى نوشته و کتاب خواندن عیب نیست.

 

2ـ ترکیب صحبت و وعظ باید متنوّع باشد. مثلاً اگر در مورد حسد صحبت مى کنید آیه اى از قرآن و تکه هاى تاریخى از گرفتارى حسودان و گاه شواهدى از حالات علما و بزرگان را نقل کرده و از نظم و نثر استفاده کنید.

3ـ باید طبیب دوّار بطبّه بود; طبیب نگاه نمى کند که در کیفش چه دارویى دارد بلکه حال مریض را در نظر مى گیرد. خطیب نیز باید حال مخاطب را در نظر بگیرد و آنچه مناسب حال مخاطب است بگوید.

4ـ قناعت نکردن به کلیّات و انگشت گذاشتن به روى جزئیّات مثلاً در بحث کسب هاى حلال و حرام روى جزئیّات انگشت بگذارید و امورى مانند رشوه خوارى، ربا دادن و ربا گرفتن و حتّى دخول در معامله دیگرى و ... را متذکّر شوید، چرا که درد در جزئیّات است و کلیّات را اغلب مردم مى دانند.

5ـ رعایت اعتدال در طرح مسائل سیاسى.

6ـ در پاسخ گویى به شبهات، شبهات را پررنگ نکنید، چون خاصیّت شبهه تخریب است و باید به حدّاقل لازم اکتفا شود ولى جواب باید مشروح بیان شود.

7ـ دعوت مسلمانان به اتّحاد، به خصوص در ایّام انتخابات و رعایت آداب اسلامى که بسیار مهم و سرنوشت ساز است; رقابت خوب است ولى تخریب دیگران خطرناک است.

8ـ خطرات وهّابیهاى تندرو را با نصیحت بیان کنید و این نکته را حتماً گوشزد کنید که قبل از ایجاد وهابیّت ما با اهل تسنّن در کنار هم زندگى مى کردیم ولى آنها پیوسته دم از اختلاف مى زنند و هفته اى نمى شود که در نماز جمعه هاى خود دم از مخالفت با شیعه و نظام نزنند، آنها را متوجه آفات اختلاف کنید و نصیحت کنید که اسرائیل در کمین است که به ممالک اسلامى حمله کند; البتّه بعضى از آنها معتدلند.

9ـ پرهیز از روایات ضعیف و حتّى روایات معتبرى که درک آن براى عامّه مردم مشکل است.

10ـ توجّه به مسائل جوانان، در مجالس بیشتر آنان را مخاطب قرار دهید، چرا که آنها در خطرند; باید ارتباط جوانها با مجالس امام حسین(علیه السلام) حفظ شود.

فراتر از این ده مطلب باید گفت که اخلاق عملى خود ما باید مؤیّد سخنان ما باشد و ثابت کنیم حرفهایى را که مى زنیم خود باور داریم و عمل مى کنیم; همان گونه که حضرت امیر(علیه السلام) مى فرمود:

«انّی واللّه ما احثّکم على طاعة إلاّ اسبقکم إلیها ولا أنهاکم عن معصیة الاّ وأتناهى قبلکم عنها».(1)

* * *

بحث در فرع دوّم از مسأله 55 در این بود که آیا حج نذرى پس از مردن شخص از اصل مال ادا مى شود یا از ثلث؟ جمعیّت کثیرى قائل بودند که از اصل ادا مى شود و دلیلى داشتند که مرکب از صغرى و کبرى بود که هیچ یک براى ما قابل قبول نبود.

2ـ روایت صحیحه «مسمع بن عبدالملک»:

روایت معتبر است و مسمع بن عبدالملک از بزرگان بصره است و بقیّه رجال سند هم ثقه هستند.

*... قلت لأبی عبداللّه(علیه السلام) کانت لی جاریة حبلى (باردار) فنذرت للّه عزّوجلّ إن ولدت غلاماً أن أحجّ (به حج بفرستم) أو أحجّ عنه (خودم از ناحیه او حج بجا آورم) فقال: إنّ رجلاً نذر للّه عزّوجلّ فی ابن له إنْ هو أدرک أن یحجّ عنه أو یحجّه فمات الأب وأدرک (بالغ شد) الغلام بعد فأتى رسول اللّه(صلى الله علیه وآله) الغلام فسأله عن ذلک فأمر رسول اللّه(صلى الله علیه وآله) أن یحجّ عنه ممّا ترک أبوه (حج نذرى پدر را قضا کن از ما ترک پدرت نه از ثلث آن).(2) سایت ایت الله مکارم شیرازی